تحلیل تنش پایپینگ چگونه انجام می‌شود؟
تحلیل تنش پایپینگ، مهم ترین فعالیت در طراحی سیستم های لوله کشی است. پس از طراحی اولیه خطوط لوله، باید از عملکرد مناسب سیستم در بازه زمانی مورد نظر (طول عمر طراحی) اطمینان حاصل کرد.
این کار توسط تحلیل تنش یا «تحلیل انعطاف پذیری پایپینگ» (Piping Flexibility Analysis) انجام می گیرد.
وزن، فشار (داخلی یا خارجی)، تغییرات دمایی، بارهای مقطعی (باد، زلزله، تخلیه شیر ایمنی) و نیروهای ناشی از لرزش، از منابع اصلی اعمال تنش بر سیستم های لوله کشی هستند.
هدف از تحلیل تنش پایپینگ چیست؟
هدف از تحلیل تنش سیستم های پایپینگ، اطمینان از یکپارچگی ساختاری (فشار کافی برای عبور سیال، مقاومت در برابر بارگذاری های مختلف)، یکپارچگی عملیاتی (محدود کردن بارهای تجهیزات متصل به هم، جلوگیری از نشت در نقاط اتصال، محدود کردن لغزش/جابه جایی) و طراحی بهینه (جلوگیری از اعمال تغییر شکل و بارهای اضافی بر سازه های نگهدارنده) است.
مدارک تحلیل تنش پایپینگ کدام هستند؟
از دستورالعمل ها و کدهای مورد استفاده برای تحلیل تنش پایپینگ سیستم های لوله کشی فرآیندی و نیروگاهی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- ASME B31.3: لوله کشی فرآیندی.
- ASME B31.1: لوله کشی نیروگاهی.ش
- API 610: پمپ های جابه جایی مثبت.
- API 617: کمپرسورهای گریز از مرکز.
- API 618: کمپرسورهای رفت و برگشتی.
- NEMA SM23/ API 612: توربین های بخار.
- API 661: مبدل های حرارتی هوا خنک.
- API 560: کوره ها.
- API 650: مخازن ذخیره سازی جوشی.
- TEMA: مبدل های حرارتی.
- ASME Section VIII: مخازن.
- ASME B31.4/ASME B31.8: تحلیل تنش خط لوله.
- ISO 14692: تحلیل تنش پایپنگ GRE/GRP/FRP.
- EN 13480: لوله کشی صنعتی فلزی.
